کتاب بهت اصلا نمی آد

بعضی وقتها نگرانی دلیل نمی خواهد . قرار نیست حتما ننه بابای کسی باشیم تا نگگرانش بشیم ! نگرانی های بی بهونه و با بهونه مثل آلارم می مونه . به این آلارم ها حساسیت نشون بده بهانه! نذار کار از کار بگذره . می دونم نگرانی و دلشوره خیلی تحت کنترل نیست . اما سعی کن به راه درست هدایتش کنی . خشت اولت رو کج گذاشتی بهانه، مواظ باش که روی سرت این دیوار کج نشه ! یه فکری به حال خودت بکن دست بجنبون. نذار کار از کار بگذره.

برشی از کتاب:

وحشتزده میان حرف او رفتم و به هومن که به ما زل زده بود گفتم:

-هومن؟!

هومن قدمی جلو آمد و کنارم ایستاد و به گمانم ترس را در چهره ام خوانده بود. ناخواسته آستینش را در چنگ فشردم و پشت سرش سنگر گرفتم. نگاه هراسانم به چشمان او بود که روی دست من و آستین هومن گیر کرده و بالا نمی آمد. هومن با لحنی آرام گفت:

-فکر نکنم احتیاجی به معرفی باشه! حضورتون توی پارکینگ خونه مون نشون می داد که کاملا همدیگه رو می شناسید. با این حال معرفی می کنم؛ آقای راد، نماینده ی شرکای جدید و مشاور مالی کارخونه! خانوم بهمنی، حسابدار کارخونه.

-راد هستم خانم بهمنی راد، معرف حضور که هستم؟!

نگاهش هنوز به دست من و آستین هومن بود وقتی خود را معرفی می کرد. زیر پلکش پرش عصبی کرد و من را به یاد دیشب انداخت. لبم را محکم بین دندان هایم فشردم و پشت سر هومن بیشتر سنگر گرفتم. هومن ادامه داد:

-از امروز این اتاق برای ایشون خالی می شه و تو مجبوری ما رو برای مدتی تحمل کنی تا گوشه ی سالن، اتاق جدیدی ساخته بشه.

بهنام با بدبینی نگاهش را بلند کرد و به هومن دوخت و برنداشت. می دانستم بدش نمی آمد از همان نگاه های مثلا غیرتی اش را هم به من بکند، کاملا پشت هومن پناه گرفتم تا به من دید نداشته باشد. صدای پر تمسخرش را شنیدم که رو به هومن گفت:

-شمام انگار مترصد فرصتی بودید تا با حسابداری مختلط بشید و…

-مواظب حرف زدنتون باشید جناب راد، کلفت گفتید کلفتم می شنوید، اما نه الان!… بیا بهانه کارت دارم.