همه می‌خواهند شاد و خوشبخت باشند. همه به‌دنبال شادی و خوشبختی هستند.
اگر فردی را به تصادف انتخاب کنید و بپرسید از زندگی چه می‌خواهد، اغلب چنین پاسخی می‌شنوید: «فقط می‌خواهم خوشبخت یا شاد شوم!»
باآنکه خوشبختی و شادزیستن برای اغلب ما یک هدف است، اما متأسفانه فرّار و گریزنده‌ست. مردم می‌گویند می‌خواهند شاد باشند، اما شاد نیستند. زندگی‌شان اغلب چیزی جز این را نشان می‌دهد.
به‌علاوه تقریباً غیرممکن است که شادی را با عدد و رقم اندازه‌گیری کنید. نمی‌توانید برای رسیدن به اهداف خود بگویید: «من روزی 5 واحد شادی می‌خواهم.» شادی احساسی مبهم است و نمی‌توان حدومرز یا اندازه‌اش را تعیین کرد.
درواقع گاهی حتی نمی‌دانید در شادترین لحظۀ زندگی خود قرار دارید. ممکن است سال‌ها پس از اتفاقی خاص، خاطره یا تجربه‌ای دریابید که آن رویدادی حیرت‌انگیز بوده است. و سپس به خودتان بیایید و افسوسش را بخورید که دیگر چنان احساس خوشایندی تکرار نمی‌شود. از سوی دیگر اگرچه شادی را نمی‌توان اندازه‌گیری کرد، راهکارهای متعددی وجود دارد که می‌تواند به شما کمک کند رضایت خود را از زندگی افزایش دهید…
نظر دهید